خانه ماپار

بی شک نام خانه ماپار بارها به گوش مردم خونگرم خوزستان و اهواز خورده است. مسافران زیادی طی سال برای انجام امور مختلف کاری یا تفریخی به اهواز سفر می کنند؛ اما با این حال اطلاعات دقیقی درباره این خانه که یک جاذبه‌ تفریحی و تاریخی بوده، ندارند. چنانچه از طرفداران عمارت های قدیمی و زیبا هستید، خانه ماپار یکی از گزینه های مناسب برای بازدید است. با سفر به اهواز به خیابان خوانساری بروید تا این خانه تاریخی که دیرینگی آن به زمان پهلوی بر می گردد، را از نزدیک نظاره گر باشید.

در وحله اول شاید بکار بردن لفظ «خانه» خیلی برای شما گیرا نباشد؛ اما همین که از نزدیک آن را ببینید قطعاً نظرتان بر می گردد. مدتی است که خانه ماپار مورد مرمت و نوسازی قرار گرفته و دیگر تنها یک خانه قدیمی نیست، بلکه کاربری دیگری هم دارد. در این محیط از بازدیدکنندگان پذیرایی می شود و قسمت های مختلفی دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. در حیاط خانه که تمام پیرامون آن را آجرهای قدیمی پوشش می دهد، اولین چیزی که نگاه ها را به سمت خود می کشاند، دو درخت کهن و خمیده هستند که شکل عجیبی دارند.

درخت نخل این حیاط به قدری خمیده شده که در وحله اول حس می کنید هر آن احتمال دارد که شکسته شود؛ اما با این حال همچنان استوار مانده و بر گلدان های خانه سایه افکنده و مأمنی برای آنها به شمار می رود. یک زمانی همین درخت نخل روزی صاحب خانه را تامین می کرد و اکنون سمبل این عمارت محسوب می شود و حتی چندی پیش به یک سوژه در مستندی کوتاه تبدیل شد و از آن پس به نخل قهر لقب گرفت. در مرکز حیاط، حوض آبی رنگی را می بینید که زیبایی ویژه ای به بنا داده و ثابت می کند که معماری و سنت های قدیم در آن لحاظ شده است.

پنجره های رنگی این خانه با قاب های چوبی، اصالت را به درستی در عمارت حفظ کرده اند. از خاص ترین ویژگی های ماپار اینکه که در نزدیکی رودخانه کارون قرار گرفته و گردشگران قادرند بازدید از این دو جاذبه را در یک روز برنامه ریزی کنند. در گذشته زندگی با تمام پیچ و خم هایش در این منزل جاری بوده و تاریخ ایران را به  ناظره نشسته است و شاید در دل هر سنگ و آجر آن داستانی نهفته باشد. چنانچه سفر به اهواز را در برنامه دارید بهتر که پیش از سفر سری به مجله مستر بلیط بزنید و اطلاعات لازم در خصوص گردشگری را به دست آورید.

تاریخچه

در مورد قدمت این بنا تنها می توانیم بگویم که در دوره پادشاهی رضا شاه ساخته شده ولی تاریخ دقیقی از زمان احداث آن در دسترس نیست. این خانه از حیث اهمیتی که دارد، در پنجم آذر ماه سال ۱۳۸۰ با شماره ۴۲۲۶ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد. نام این سازه از اسم صاحب مِلک یعنی «ماپار» گرفته شده است. وی که یکی از بازرگانان متمول آن زمان بود که تصمیم گرفت در کنار رودخانه کارون منزلی بسازد. بعد از درگذشت این فرد، عمارت به توقیف دولت پهلوی در آمد.

در دوران انقلاب نیز به تملک سازمان میراث فرهنگی رسید که از آن به عنوان جاذبه فرهنگی یاد می شود. بعد از اینکه این خانه مورد بازسازی قرار گرفت، به یکی از مکان های گردشگری در این شهر تبدیل شد. متراژ کلی ساختمان ۵۵۰ متر مربع بوده و دارای دو طبقه می باشد. در طبقه پایین بنای ماپار یک کتابخانه پُر از کتاب های حافظ  و کتب ادبی به چشم می خورد و معمولاً طرفداران ویژه ای دارد و اهل شعر و ادبیات را به خود جذب کرده است.

https://mrbilit.com/mag/mapar-house/